Olsi Jazesxhi
Poezi çame mbi luftën greko – osmane të fillim shekullit të 19 kur shqiptarët shtypën terrorizmin grek
Mesollonja u mbarua
Mubareq olla gazaja
Ezan brënda u këndua
Shehadet dha rajaja
Më të bënë q’u bë teqmil
Sikundrë qe iktizaja
Rumelija lëshoi menzil
Që të falenë rajaja
Ngaha an’ e merhametit
Kundër ka ndet Turqija
Dhe me ferman të devletit
Mos ngitenë varfërija
Le të paguajnë haraxh
T’apënë dhe zekatinë
Ndrishe nukë kanë ilaxh
Jeri jerënde të rrinë
Sado zulm që punuanë
Më le të mos të ngitenë
Dovleti e dha fermanë
Që të vinë të falenë
Dhe kushdo bëri itan
Shubhe të mos të kenë
Të punojnë me sheriat
Si dhe përpara kur qenë
I hapi dhe bujurditë
Sikundër q’u dha takrirë
I lëshoi dhe kollëxhitë
Se vet’ ishin për të grirë
Me të shpejtë pa munasip
E kurdisi dhe ordhinë
Kauri,ja që bën tërtip
Të mblidhetë ndë Athinë
Ngado qenë kapedanë
Shoqi- shoqnë e mblodhë
Në Athin’ u ngren’ e vanë
Tek difkot gjithë u zgjodhë
E forcuanë kalanë
I vunë zahirenë
Zunë edhe kasabanë
Me umidh të përpiqenë
Qishatë i dërtuanë
Q’ishinë jashtë kasabasë
Edhe brigjet anë mb’anë
Për karshillëk të nizasë
Rumelia me të shpejtë
Në Fivë vate kondisi
Donatisi asqerëtë
Dogri mbi Athin’ i nisi
Mu ndë fushë vate qëndroi
Rreth e rrotullë sheheritë
Vëndetë ndënji vështroi
Bë dhe tertipnë e asqerit
Nisi e ngrehu nizamë
Si arsllan përpiqetë
Sa të binjë zapt dushmanë
Natë,ditë s’i flihetë
Gjer mbë dhjetë dit’ i lëftoi
Ç’qenë qisha dhe llogore
Më në bisht asqer i shtrëngoi
Rrinë me kordhë në dorë
Qishat i zabëtuanë
Dhe llogoretë që qenë
Edhe sa dinidushmanë
Që u zunë,gjithë i prenë
Edhe topat i kurdisi
Më të katr’ anë sheherit
Hiç nukë hajsomerisi
U brriti edhe asqeritë
Ku ini o gazilerë,
Se sot ishte dita jonë
T’u bimë jurush njëherë
Sikundrë keni zakonë
Asqeri muarrë gajret
U hodhë posi skifterë
Perëndija u dha nusret
E zotuanë sheherrë
Edhe poq’ e zapëtuanë
Hiç nuk e shkrehu nizanë
U vu topnë,kumbaranë
Rreh të marrë dhe kalanë
Mbi këtë hall që lëftojnë
Me kaurrë të kalasë
Tjatrë kaurrë digjojnë
Q’erdhi jashtë kasabasë
Detit erdhë me armatë
Dhe të tjerë prej steresë
Dhe me asqer – rregullatë
Kondisnë jashtë bahçesë
Kriqetë do t’i thiejnë
Që i kanë timisurë
Kartratë q’i gënjejnë
Prapë mos t’i besojnë kurrë
Qajnë qish e manastire
Për priftër e për gumenë
Qajni dhe ju panajire
Për kondisma që thihenë
Dhe ju priftër mos meshoni
Mos veshni dhe petracilë
Me të rreme që dëftoni
Tani u bëtë rezilë
Zhdo që thatë,gënjietë
Ju dhe kartatë tuaj
Që i vutë vadetë
Ca me vitër,ca me muaj
Prishtë fakir – fukaranë
Ngritëtë katërgarinë
Se ata e besuanë
Që të prishtëte Turqinë
Në mos lëfçi se ç’dëftoni
Po dhe kush do t’u ujdisë
Inshallah nukë shpëtoni
Ngah këllëç’ i Turqisë